Dagmar Rijff

De eeuwige zoektocht

De eeuwige zoektocht is een voorstelling over perspectief en maakbaarheid. Hoeveel regie heeft de mens over het eigen geluk? En moet je daarvoor niet eerst onderzoek doen naar jouw definitie daarvan? Dagmar neemt je mee in haar hersenspinsels en fascinaties. Ze ontroert met persoonlijke anekdotes en haar fantastische zangstem waarmee ze met gemak alle genres bezingt. De gevatte teksten, op soms spottende toon, prikkelen tot nadenken.

“De eeuwige zoektocht houdt het publiek een spiegel voor die je, verpakt in veel humor en zelfspot, maar zijdelings doorhebt.”

Als geboren pessimist op zoek naar geluk. 

Wat is geluk? Geluk in algemene zin, maar ook binnen het voor haar vrij onontgonnen gebied van de liefde. In hoeverre heeft de mens daarover zelf de regie? En als we streven naar liefde… liefde afkomstig van wie? Dagmar geeft het publiek een kijkje in haar belevingswereld en is daarbij niet bang om zich kwetsbaar op te stellen. Verscholen achter vocaal geweld laat ze de zogenaamde geluidsmuur zakken, om kwetsbaar achter de piano, met haar zelfgeschreven liedjes, het achterste van haar tong te laten zien. Ze zingt over haar grootste angsten en verlangens, waarbij ze het niet schuwt om kritisch naar zichzelf te kijken.

Muzikale uitspattingen

Dagmar steekt klassieke zang in een heel ander jasje. Ze gebruikt haar enorme stembereik, om situaties uit het dagelijks leven uit te beelden op humoristische wijze. Maar dat niet alleen. Zo nu en dan laat ze een ongekend technisch hoogstandje horen. Dagmar speelt een tenniswedstrijd tussen twee verschillende genres, door steeds te wisselen van klassiek naar pop in hetzelfde lied.

“Veel liederen vertellen ongeveer hetzelfde verhaal. Waarom zou je ze daarom niet met elkaar combineren? Het samenvoegen van een Aria met een popsong zodat je al je technische vaardigheden kan laten zien in hetzelfde lied. Vermakelijk, veelzijdig en indrukwekkend.” 

De sketches zijn een reflectie op reeds gemaakte fouten en waanideeën. Opgevolgd door een filosofische kijk op Hoe nu verder?

Biografie

Dagmar Rijff is een theatermaker, die zich onderscheidt door haar veelzijdig zangtalent; van opera tot pop tot een kleinkunstlied. Als jong meisje schreef Dagmar altijd al verhalen en liedjes. Een van haar eerste nummers droeg ze op aan haar opa waarin ze hem vraagt om levensadvies. 

Op 11-jarige leeftijd begon ze met zangles. De aanleiding hiervoor was de onrust van haar ouders, omdat ze een gekke trilling hoorde in haar stem. Gelukkig kon de zangdocent hen geruststellen. De trilling heette vibrato en duidde enkel op het hebben van zangtalent. 

Na het behalen van haar VWO-diploma, startte Dagmar aan de opleiding Muziektheater bij Fontys, Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. Vervolgens speelde ze de rol van Carolien in de musical The Bridges of Madison County geproduceerd door OpusOne. Echter lag de liefde voor muziek en theater, niet enkel bij het genre musical. Op de opleiding maakte Dagmar kennis met klassieke zang, iets dat ze erg leuk vond. Naast het klassieke genre, pakte ze ook het zelf schrijven van teksten en muziek weer op. 

Verder stond Dagmar in het TapasTheater met de korte, zelfgeschreven solo Ja maar, wat als?. Vervolgens was ze onderdeel van het cabaretduo Voor Dag&Dou, waarmee ze de voorstelling Je had mijn moeder kunnen zijn speelde op Festival de Oversteek. Momenteel is Dagmar bezig met het afmaken van haar solo debuutvoorstelling: De eeuwige zoektocht die voor het eerst te zien is in Juni 2022.